அப்பட்டமான வணிகத் திரைப்படங்கள் தரும் கலைச்
சீரழிவை விட நாம் அதிகம் பயம்கொள்ளவேண்டியது, விருதுத் திரைப்படங்கள் அல்லது மாற்றுத்
திரைப்பட முயற்சிகள் என்ற போர்வையில் வரும் முதிராத் திரைப்படங்களையே. தமிழில் இதுபோன்ற
முயற்சிகள் முற்போக்கு வேடம்தாங்கி வருவதை நாம் தொடர்ச்சியாகப் பார்க்கலாம். குற்றம்
கடிதல் போன்ற திரைப்படங்களின் தொடர்ச்சியாக சமீபத்தில் வந்த திரைப்படம் ‘கடுகு.’ கடுகுதானே
என்று தள்ளிவிட்டுப் போய்விடமுடியாது.
சீரழிவை விட நாம் அதிகம் பயம்கொள்ளவேண்டியது, விருதுத் திரைப்படங்கள் அல்லது மாற்றுத்
திரைப்பட முயற்சிகள் என்ற போர்வையில் வரும் முதிராத் திரைப்படங்களையே. தமிழில் இதுபோன்ற
முயற்சிகள் முற்போக்கு வேடம்தாங்கி வருவதை நாம் தொடர்ச்சியாகப் பார்க்கலாம். குற்றம்
கடிதல் போன்ற திரைப்படங்களின் தொடர்ச்சியாக சமீபத்தில் வந்த திரைப்படம் ‘கடுகு.’ கடுகுதானே
என்று தள்ளிவிட்டுப் போய்விடமுடியாது.
புலிவேஷம் போட்டு ஆடும் கலைஞன் ஒருவனைச் சுற்றி
எடுக்கப்பட்டிருக்கும் கதை. புலிவேஷம் போடும் கலை பற்றியெல்லாம் கவலைப்படாமல், அவனுக்குள்
இருக்கும் மனிதத் தன்மையை மட்டுமே மையமாகக் கொண்டு மற்ற வலையைச் சுற்றி இருக்கிறார்கள்.
ஒரு முற்போக்குத் திரைப்படத்துக்கு வேண்டிய அத்தனை பின்னணிகளும் கச்சிதமாக வைக்கப்பட்டிருக்கிறன.
கதாநாயகி சிறுவயதிலேயே பாலியல் தொந்தரவுக்கு உள்ளானவள். இன்னொரு சிறுமி அமைச்சர் ஒருவரால்
பாலியல் தொந்தரவுக்கு உள்ளாக்கப்படுகிறாள். சிறுமியைக் காப்பாற்றச் செல்லும் கதாநாயகி
வன்புணர்வு செய்யப்படுகிறாள். சிறுமி தற்கொலை செய்துகொள்கிறாள். இப்படிச் செல்லும்
கதையில் அரசியலுக்காக எம்.எல்.ஏ ஆசைக்காக தன் கண்முன்னே நடக்கும் கொடுமைகளைக் கண்டும்
காணாமல் இருப்பதோடு, ஒரு கட்டத்தில் அதற்காக உதவவும் செய்யும் பாத்திரமும் உண்டு. இவற்றை
எல்லாம் மனிதத் தன்மையோடும் தன் இயலாமையோடும் எதிர்க்கிறார் கதாநாயகன்.
எடுக்கப்பட்டிருக்கும் கதை. புலிவேஷம் போடும் கலை பற்றியெல்லாம் கவலைப்படாமல், அவனுக்குள்
இருக்கும் மனிதத் தன்மையை மட்டுமே மையமாகக் கொண்டு மற்ற வலையைச் சுற்றி இருக்கிறார்கள்.
ஒரு முற்போக்குத் திரைப்படத்துக்கு வேண்டிய அத்தனை பின்னணிகளும் கச்சிதமாக வைக்கப்பட்டிருக்கிறன.
கதாநாயகி சிறுவயதிலேயே பாலியல் தொந்தரவுக்கு உள்ளானவள். இன்னொரு சிறுமி அமைச்சர் ஒருவரால்
பாலியல் தொந்தரவுக்கு உள்ளாக்கப்படுகிறாள். சிறுமியைக் காப்பாற்றச் செல்லும் கதாநாயகி
வன்புணர்வு செய்யப்படுகிறாள். சிறுமி தற்கொலை செய்துகொள்கிறாள். இப்படிச் செல்லும்
கதையில் அரசியலுக்காக எம்.எல்.ஏ ஆசைக்காக தன் கண்முன்னே நடக்கும் கொடுமைகளைக் கண்டும்
காணாமல் இருப்பதோடு, ஒரு கட்டத்தில் அதற்காக உதவவும் செய்யும் பாத்திரமும் உண்டு. இவற்றை
எல்லாம் மனிதத் தன்மையோடும் தன் இயலாமையோடும் எதிர்க்கிறார் கதாநாயகன்.
இப்படத்தில் பதைபதைக்க வைக்கும் காட்சிகள் உண்டு.
சிறுமியை வல்லுறவு செய்ய முற்படும் காட்சி பதட்டம் கொள்ள வைக்கிறது. ஆனால் கதாநாயகனாக
வரும் ராஜகுமாரன் வெளந்தியாக நடிப்பதாக நினைத்துக்கொண்டு நடித்து நம்மை வன்கொலை செய்கிறார்.
தனியாளாகப் படத்தைச் சிதைக்கிறார். இறுதிக்காட்சிகள் ஒரு வணிகப்படத்துக்குரிய கதாநாயக
பிம்பத்தைத் தூக்கிப் பிடித்து அதுவரை இருந்த போலி யதார்த்தத்தையும் துறக்கின்றன. ஒரே
காட்சியில் தன் தவறை உணரும் நடிகர் பரத், அமைச்சரை ஒரே நொடியில் கொலையும் செய்கிறார்.
இப்படித்தான் இருக்கின்றன நம் மாற்று முயற்சிகள். தங்களுக்குள்ளே ஊறிக் கிடக்கும் வணிகத்
திரைப்பட ஆசையை முற்றிலுமாக மறக்கவும்முடியாமல், காதலித்த பெண்ணை நினைத்துக்கொண்டே
மனைவியுடன் காலம்தள்ளும் வகையில் இவர்கள் படம் எடுக்கிறார்கள்.
சிறுமியை வல்லுறவு செய்ய முற்படும் காட்சி பதட்டம் கொள்ள வைக்கிறது. ஆனால் கதாநாயகனாக
வரும் ராஜகுமாரன் வெளந்தியாக நடிப்பதாக நினைத்துக்கொண்டு நடித்து நம்மை வன்கொலை செய்கிறார்.
தனியாளாகப் படத்தைச் சிதைக்கிறார். இறுதிக்காட்சிகள் ஒரு வணிகப்படத்துக்குரிய கதாநாயக
பிம்பத்தைத் தூக்கிப் பிடித்து அதுவரை இருந்த போலி யதார்த்தத்தையும் துறக்கின்றன. ஒரே
காட்சியில் தன் தவறை உணரும் நடிகர் பரத், அமைச்சரை ஒரே நொடியில் கொலையும் செய்கிறார்.
இப்படித்தான் இருக்கின்றன நம் மாற்று முயற்சிகள். தங்களுக்குள்ளே ஊறிக் கிடக்கும் வணிகத்
திரைப்பட ஆசையை முற்றிலுமாக மறக்கவும்முடியாமல், காதலித்த பெண்ணை நினைத்துக்கொண்டே
மனைவியுடன் காலம்தள்ளும் வகையில் இவர்கள் படம் எடுக்கிறார்கள்.
ஆனால், இந்த மாற்று முயற்சிகளில் இவர்கள் சிலவற்றை
மட்டும் மறப்பதே இல்லை. ஹிந்து மதத்தைப் பற்றிய விமர்சனங்களும், மற்ற மதங்களை மெல்ல
பின்னணியில் தூக்கிப் பிடிக்கும் முயற்சிகளுமே அவை. ‘கடுகு’ திரைப்படத்தில் குழந்தைகள்
வேடமிட்டுக் கேள்விகள் கேட்கின்றன. மூன்று மதச்சின்னங்கள் அணிந்த குழந்தைகள் அக்கேள்விகளை
எதிர்கொள்கின்றன. ஒட்டுமொத்தமாக எல்லா மதங்களின் மீதும் கேள்விகள் வைக்கப்படுகின்றன
என்ற போர்வையில் இயக்குநர் விஜய் மில்டன் ஒரு குழந்தை பாத்திரம் மூலம் மிகத் தெளிவாக
ஒரு கேள்வியைக் கேட்கிறார். “எல்லா இடத்துலயும் சாமி இருக்குன்னா கோவில் எதற்கு? அதுலயும்
இன்னொரு கோவிலை இடிச்சுட்டு அங்க கோவில் எதுக்கு?” என்பதுதான் கேள்வி. அதாவது இத்தனை
தூரம் நாடே விவாதித்த, உச்சநீதிமன்றம் வரை சென்று முதலில் அங்கே கோவில் இருந்ததற்கான
ஆதாரங்களை அகழ்வாராய்ச்சி நிரூபித்துள்ளது என்பது போன்ற வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க ஆவணங்களையெல்லாம்
ஒதுக்கி, ஒரே கேள்வியில் ஒரு பொதுப்புத்தியைக் கொண்டுவந்து நிறுத்துகிறார் விஜய் மில்டன்.
இப்படித்தான் பொதுப்புத்தியைப் பயன்படுத்திக்கொள்வதும், பொதுப்புத்தியை உருவாக்குவதும்.
இந்நிகழ்ச்சி நடைபெறும் பள்ளி, கிறித்துவப் பள்ளி.
மட்டும் மறப்பதே இல்லை. ஹிந்து மதத்தைப் பற்றிய விமர்சனங்களும், மற்ற மதங்களை மெல்ல
பின்னணியில் தூக்கிப் பிடிக்கும் முயற்சிகளுமே அவை. ‘கடுகு’ திரைப்படத்தில் குழந்தைகள்
வேடமிட்டுக் கேள்விகள் கேட்கின்றன. மூன்று மதச்சின்னங்கள் அணிந்த குழந்தைகள் அக்கேள்விகளை
எதிர்கொள்கின்றன. ஒட்டுமொத்தமாக எல்லா மதங்களின் மீதும் கேள்விகள் வைக்கப்படுகின்றன
என்ற போர்வையில் இயக்குநர் விஜய் மில்டன் ஒரு குழந்தை பாத்திரம் மூலம் மிகத் தெளிவாக
ஒரு கேள்வியைக் கேட்கிறார். “எல்லா இடத்துலயும் சாமி இருக்குன்னா கோவில் எதற்கு? அதுலயும்
இன்னொரு கோவிலை இடிச்சுட்டு அங்க கோவில் எதுக்கு?” என்பதுதான் கேள்வி. அதாவது இத்தனை
தூரம் நாடே விவாதித்த, உச்சநீதிமன்றம் வரை சென்று முதலில் அங்கே கோவில் இருந்ததற்கான
ஆதாரங்களை அகழ்வாராய்ச்சி நிரூபித்துள்ளது என்பது போன்ற வரலாற்றுச் சிறப்பு மிக்க ஆவணங்களையெல்லாம்
ஒதுக்கி, ஒரே கேள்வியில் ஒரு பொதுப்புத்தியைக் கொண்டுவந்து நிறுத்துகிறார் விஜய் மில்டன்.
இப்படித்தான் பொதுப்புத்தியைப் பயன்படுத்திக்கொள்வதும், பொதுப்புத்தியை உருவாக்குவதும்.
இந்நிகழ்ச்சி நடைபெறும் பள்ளி, கிறித்துவப் பள்ளி.
அதாவது, தமிழ்த் திரைப்படங்களின் முற்போக்காளர்கள்
தங்கள் திரைப்படங்களில், கிறித்துவர்களுக்கும் அன்புக்கும் சேவைக்கும் இடையே ஒரு பாலத்தையும்
பொதுப்புத்தியையும் தொடர்ச்சியாக உருவாக்கி வருவதை நாம் பார்க்கலாம். நம்மையுமறியாமல்
நமக்குள் ஏற்றி வைக்கப்பட்டிருக்கும் கருத்து இது. கமல் போன்ற நடிகர்கள் ஹிந்து என்றால்
அவனைக் கெட்டவனாகக் காண்பிப்பதையும், கிறித்துவர் என்றால் அவர் சேவையாளர் என்றும் காட்டுவதைப்
பார்த்திருக்கிறோம். இப்படத்திலும் அப்படி காட்சி வருகிறது. சேவை மனப்பான்மை கொண்ட
ஆசிரியை கிறித்துவ பள்ளியில் வேலை செய்கிறார். அது என்ன பள்ளி? எப்படி இப்படி கலைகளுக்கெல்லாம்
முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறார்கள்? அப்படி ஒரு பள்ளி எங்கே உள்ளது? தனியார் பள்ளியா?
அரசுப் பள்ளியா? தனியார் பள்ளி என்றால் யார் நடத்துகிறார்கள்? கருணையே வடிவான அப்பள்ளிக்கு
வருவாய் என்ன? அப்பள்ளியின் நோக்கம்தான் என்ன? இதெல்லாம் ஒரு பொருட்டா என்ன? வழக்கத்திலிருந்து
மாறிச் செயல்படும் ஒரு பள்ளி கிறித்துவப் பள்ளியாக இருப்பது முற்போக்குக்கு எத்தனை
வசதி.
தங்கள் திரைப்படங்களில், கிறித்துவர்களுக்கும் அன்புக்கும் சேவைக்கும் இடையே ஒரு பாலத்தையும்
பொதுப்புத்தியையும் தொடர்ச்சியாக உருவாக்கி வருவதை நாம் பார்க்கலாம். நம்மையுமறியாமல்
நமக்குள் ஏற்றி வைக்கப்பட்டிருக்கும் கருத்து இது. கமல் போன்ற நடிகர்கள் ஹிந்து என்றால்
அவனைக் கெட்டவனாகக் காண்பிப்பதையும், கிறித்துவர் என்றால் அவர் சேவையாளர் என்றும் காட்டுவதைப்
பார்த்திருக்கிறோம். இப்படத்திலும் அப்படி காட்சி வருகிறது. சேவை மனப்பான்மை கொண்ட
ஆசிரியை கிறித்துவ பள்ளியில் வேலை செய்கிறார். அது என்ன பள்ளி? எப்படி இப்படி கலைகளுக்கெல்லாம்
முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறார்கள்? அப்படி ஒரு பள்ளி எங்கே உள்ளது? தனியார் பள்ளியா?
அரசுப் பள்ளியா? தனியார் பள்ளி என்றால் யார் நடத்துகிறார்கள்? கருணையே வடிவான அப்பள்ளிக்கு
வருவாய் என்ன? அப்பள்ளியின் நோக்கம்தான் என்ன? இதெல்லாம் ஒரு பொருட்டா என்ன? வழக்கத்திலிருந்து
மாறிச் செயல்படும் ஒரு பள்ளி கிறித்துவப் பள்ளியாக இருப்பது முற்போக்குக்கு எத்தனை
வசதி.
சிறுமி தற்கொலை செய்துகொள்ளும் காட்சி மிக முக்கியமானது.
என்ன செய்தும் சிறுமியின் அகமனபாதிப்பு போகாததால், அச்சிறுமியின் தாய் (முதல் தேர்வு
தர்காதான், தர்காவில் தண்ணீர் தெளித்தும் குணமாகாததால் என்று புரிந்துகொள்ள ஏதுவாக
ஒரு வசனம் வருகிறது) கருப்பசாமி கோவிலுக்குக் கூட்டிச் செல்கிறார். கோவிலின் பூசாரி,
“என்கிட்ட வந்துட்டேல்ல, எல்லாம் சரியாகிடும்” என்று சொல்லி, பரிகாரம் சொல்கிறார்.
கோவில் குளத்தில் மூன்று முறை முங்கினால் சரியாகும் என்கிறார். இரண்டாம் முறை முங்கும்போதே
தற்கொலை செய்துகொள்கிறாள் சிறுமி. அக்காட்சியின் இறுதிச் சட்டகம் ஒரு தேவாலயத்தின்
சிலுவையில் உறைகிறது. இதை எப்படிப் புரிந்துகொள்வது? ஹிந்துக்கடவுகள் கைவிட்டதை கிறித்துவம்
பார்த்துக்கொண்டுள்ளது என்றா? தர்காவில் குணமாகவில்லை என்றாலும் சாகாத சிறுமி, கோவிலின்
பரிகாரத்தில் செத்துப் போக முடிவெடுக்கிறாள் என்றா? எல்லா மதங்களும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே
சிறுமி செத்துப் போகிறாள் என்றா? இயக்குநரின் புத்திசாலித்தனமான பதிலும், முற்போக்கு
ஆதரவாளர்களின் சாக்கும் இந்த பதிலாகத்தான் இருக்கும். ஆனால் எப்படி எல்லா மதங்களும்
பார்க்கும்போது சாகும் ஒரு சிறுமியின் சாவுக்காட்சி இந்து மத நேர்ச்சையின்போது மட்டும்
சரியாக நிகழ்கிறது? அதற்கு முன்பு எத்தனையோ காட்சிகளில் அச்சிறுமி தற்கொலை செய்து கொள்ளாதது
ஏன்? இங்கேதான் உள்ளது பொதுப்புத்தியை உருவாக்கும் சாமர்த்தியம்.
என்ன செய்தும் சிறுமியின் அகமனபாதிப்பு போகாததால், அச்சிறுமியின் தாய் (முதல் தேர்வு
தர்காதான், தர்காவில் தண்ணீர் தெளித்தும் குணமாகாததால் என்று புரிந்துகொள்ள ஏதுவாக
ஒரு வசனம் வருகிறது) கருப்பசாமி கோவிலுக்குக் கூட்டிச் செல்கிறார். கோவிலின் பூசாரி,
“என்கிட்ட வந்துட்டேல்ல, எல்லாம் சரியாகிடும்” என்று சொல்லி, பரிகாரம் சொல்கிறார்.
கோவில் குளத்தில் மூன்று முறை முங்கினால் சரியாகும் என்கிறார். இரண்டாம் முறை முங்கும்போதே
தற்கொலை செய்துகொள்கிறாள் சிறுமி. அக்காட்சியின் இறுதிச் சட்டகம் ஒரு தேவாலயத்தின்
சிலுவையில் உறைகிறது. இதை எப்படிப் புரிந்துகொள்வது? ஹிந்துக்கடவுகள் கைவிட்டதை கிறித்துவம்
பார்த்துக்கொண்டுள்ளது என்றா? தர்காவில் குணமாகவில்லை என்றாலும் சாகாத சிறுமி, கோவிலின்
பரிகாரத்தில் செத்துப் போக முடிவெடுக்கிறாள் என்றா? எல்லா மதங்களும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே
சிறுமி செத்துப் போகிறாள் என்றா? இயக்குநரின் புத்திசாலித்தனமான பதிலும், முற்போக்கு
ஆதரவாளர்களின் சாக்கும் இந்த பதிலாகத்தான் இருக்கும். ஆனால் எப்படி எல்லா மதங்களும்
பார்க்கும்போது சாகும் ஒரு சிறுமியின் சாவுக்காட்சி இந்து மத நேர்ச்சையின்போது மட்டும்
சரியாக நிகழ்கிறது? அதற்கு முன்பு எத்தனையோ காட்சிகளில் அச்சிறுமி தற்கொலை செய்து கொள்ளாதது
ஏன்? இங்கேதான் உள்ளது பொதுப்புத்தியை உருவாக்கும் சாமர்த்தியம்.
‘குற்றம் கடிதல்’ திரைப்படத்தில் புரோகித பிராமணரைத்
திட்டும் கம்யூனிஸ முற்போக்குவாதி, கிறித்துவ வீட்டில் சேவையைக் கண்டதும் மனம் சாந்தம்
கொண்டு அமைதியாகப் பேசுவதும், கர்த்தர் பார்வைக்குத் தெரிவதைவிட சமீபிக்கிறார் என்று
பைக் கண்ணாடியில் கவிதைத்துவமாகக் காட்டுவதும் சும்மா இல்லை. எல்லாவற்றிலும் ஒரு தெளிவான
கணக்கு உள்ளது. செல்லுபடியாகும் கணக்கு.
திட்டும் கம்யூனிஸ முற்போக்குவாதி, கிறித்துவ வீட்டில் சேவையைக் கண்டதும் மனம் சாந்தம்
கொண்டு அமைதியாகப் பேசுவதும், கர்த்தர் பார்வைக்குத் தெரிவதைவிட சமீபிக்கிறார் என்று
பைக் கண்ணாடியில் கவிதைத்துவமாகக் காட்டுவதும் சும்மா இல்லை. எல்லாவற்றிலும் ஒரு தெளிவான
கணக்கு உள்ளது. செல்லுபடியாகும் கணக்கு.
இந்து மதம் தன்னைத்தானே எப்போதும் விமர்சித்துக்கொண்டும்
புதுப்பித்துக்கொண்டும் உள்ளது. எனவே முற்போக்குப் போர்வையில் உள்நோக்கத்தோடு செய்யப்படும்
விமர்சனங்களில்கூட உண்மை இருக்குமானால் அதை ஹிந்து மதம் ஏற்றுக்கொண்டு, அதையும் கடந்து
செல்லும் என்பதை நாம் வரலாற்றில் பார்த்துக்கொண்டேதான் இருக்கிறோம். ஒருவகையில் இவ்விமர்சனங்கள்கூட
ஹிந்து மதத்துக்கு வளம் சேர்ப்பவையே என்று ஏற்றுக்கொள்ளும் பக்குவம் ஹிந்துக்களுக்கு
உண்டு. இப்பக்குவம் இல்லாத மதங்களை நோக்கிப் பேசுவதே உண்மையான முற்போக்கு எண்ணத்தின்
முதன்மையான பணியாக இருக்கவேண்டும். நோக்கம் உண்மையான முற்போக்கு எண்ணம் இல்லை என்றால்,
இப்படி எளிமையான இலக்காக இந்து மதத்தை மட்டுமே குறை சொல்லத் தோன்றும். ஏனென்றால் ஹிந்து
மதத்தைப் பற்றிக் குறை பேசுவதுதான் பாதுகாப்பானது. இதை மிகத் தெளிவாகவே புரிந்து வைத்திருக்கிறார்கள்
போலி முற்போக்காளர்கள்.
புதுப்பித்துக்கொண்டும் உள்ளது. எனவே முற்போக்குப் போர்வையில் உள்நோக்கத்தோடு செய்யப்படும்
விமர்சனங்களில்கூட உண்மை இருக்குமானால் அதை ஹிந்து மதம் ஏற்றுக்கொண்டு, அதையும் கடந்து
செல்லும் என்பதை நாம் வரலாற்றில் பார்த்துக்கொண்டேதான் இருக்கிறோம். ஒருவகையில் இவ்விமர்சனங்கள்கூட
ஹிந்து மதத்துக்கு வளம் சேர்ப்பவையே என்று ஏற்றுக்கொள்ளும் பக்குவம் ஹிந்துக்களுக்கு
உண்டு. இப்பக்குவம் இல்லாத மதங்களை நோக்கிப் பேசுவதே உண்மையான முற்போக்கு எண்ணத்தின்
முதன்மையான பணியாக இருக்கவேண்டும். நோக்கம் உண்மையான முற்போக்கு எண்ணம் இல்லை என்றால்,
இப்படி எளிமையான இலக்காக இந்து மதத்தை மட்டுமே குறை சொல்லத் தோன்றும். ஏனென்றால் ஹிந்து
மதத்தைப் பற்றிக் குறை பேசுவதுதான் பாதுகாப்பானது. இதை மிகத் தெளிவாகவே புரிந்து வைத்திருக்கிறார்கள்
போலி முற்போக்காளர்கள்.
அனைத்து முற்போக்காளர்களும் தங்களுக்கு நேரம்
போகாத போதெல்லாம் கொண்டாடும் திரைப்படமான ‘அவள் அப்படித்தான்’ திரைப்படத்தில் ஒரு காட்சியில்
வசனம் ம்யூட் செய்யப்பட்டிருக்கும். நான் பார்க்கும் பிரதியில்தான் கோளாறோ என்ற சந்தேகம்
வந்து நண்பர்களைக் கேட்டேன். படத்திலேயே அப்படித்தான் என்றார்கள். பர்தா போட்டுக்கொண்டு
ஒரு முஸ்லிம் பெண் பேசும் காட்சி அது. படத்தில் எல்லாவற்றையும் சகட்டுமேனிக்கு விமர்சித்த
உயர்தர முற்போக்காளர் இயக்குநர் ருத்ரய்யா எப்படி இதை மட்டும் ம்யூட் செய்தார்? தோன்றும்போதெல்லாம்
விமர்சனம் எழுதிய விமர்சகர்கள் ஒருவராவது இதைப் பற்றிச் சொல்லி இருக்கிறார்களா என்று
தேடினேன். யாரும் மூச்சே விடவில்லை. இஸ்லாம் பெண்ணின் கருத்தை அப்படியே வெளியிடுவது
அத்தனை புத்திசாலித்தனமல்ல என்று முற்போக்கு இயக்குநருக்குப் புரிந்திருக்கிறது. என்ன
வேண்டுமானாலும் சொல்லிவிட்டு தைரியமாக எதிர்த்து நிற்க ஹிந்துக்கள்தான் வசதி. ருத்ரய்யா
ஏன் இப்படிச் செய்தார் என்று சமீபத்தில் ஃபேஸ்புக்கில் ஒரு நண்பர் விளக்கம் கொடுத்தார்.
பர்தா அணிந்த முஸ்லிம் பெண்களின் குரல் நசுக்கப்பட்டிருப்பதை சிம்பாலிக்காகக் காட்ட
முயன்றாராம் ருத்ரய்யா. சொன்னவர் பொய் சொல்பவரில்லை. எனவே அவருக்காக இதை ஏற்றுக்கொண்டாலும்
சில கேள்விகள் மிச்சமிருக்கின்றன. இப்படி சிம்பாலிக்காகக் காட்டவே தான் அந்தக் காட்சியில்
குரலில்லாமல் வைத்ததாக ருத்ரய்யா எங்காவது பதிவு செய்திருக்கிறாரா? இல்லை! அந்தப் படம்
எப்படி எடுக்கப்பட்டது, என்ன என்ன கஷ்டங்கள் எதிர்கொள்ள நேர்ந்தது, சாப்பாடு போடக்
கூட காசில்லாமல் எப்படி கஷ்டப்பட்டுக் கலையைக் காப்பாற்றினோம் என சகலத்தையும் பதிவு
செய்த அத்திரைப்படக் குழுவினருக்கு இதை மட்டும் பதிவு செய்ய இன்றுவரை நேரம் கிடைக்கவில்லை.
படம் வந்து நாற்பது வருடங்கள்தான் ஆகிறது, இன்னும் நேரம் கிடைத்த பாடில்லை. என்ன சொல்ல?
போகாத போதெல்லாம் கொண்டாடும் திரைப்படமான ‘அவள் அப்படித்தான்’ திரைப்படத்தில் ஒரு காட்சியில்
வசனம் ம்யூட் செய்யப்பட்டிருக்கும். நான் பார்க்கும் பிரதியில்தான் கோளாறோ என்ற சந்தேகம்
வந்து நண்பர்களைக் கேட்டேன். படத்திலேயே அப்படித்தான் என்றார்கள். பர்தா போட்டுக்கொண்டு
ஒரு முஸ்லிம் பெண் பேசும் காட்சி அது. படத்தில் எல்லாவற்றையும் சகட்டுமேனிக்கு விமர்சித்த
உயர்தர முற்போக்காளர் இயக்குநர் ருத்ரய்யா எப்படி இதை மட்டும் ம்யூட் செய்தார்? தோன்றும்போதெல்லாம்
விமர்சனம் எழுதிய விமர்சகர்கள் ஒருவராவது இதைப் பற்றிச் சொல்லி இருக்கிறார்களா என்று
தேடினேன். யாரும் மூச்சே விடவில்லை. இஸ்லாம் பெண்ணின் கருத்தை அப்படியே வெளியிடுவது
அத்தனை புத்திசாலித்தனமல்ல என்று முற்போக்கு இயக்குநருக்குப் புரிந்திருக்கிறது. என்ன
வேண்டுமானாலும் சொல்லிவிட்டு தைரியமாக எதிர்த்து நிற்க ஹிந்துக்கள்தான் வசதி. ருத்ரய்யா
ஏன் இப்படிச் செய்தார் என்று சமீபத்தில் ஃபேஸ்புக்கில் ஒரு நண்பர் விளக்கம் கொடுத்தார்.
பர்தா அணிந்த முஸ்லிம் பெண்களின் குரல் நசுக்கப்பட்டிருப்பதை சிம்பாலிக்காகக் காட்ட
முயன்றாராம் ருத்ரய்யா. சொன்னவர் பொய் சொல்பவரில்லை. எனவே அவருக்காக இதை ஏற்றுக்கொண்டாலும்
சில கேள்விகள் மிச்சமிருக்கின்றன. இப்படி சிம்பாலிக்காகக் காட்டவே தான் அந்தக் காட்சியில்
குரலில்லாமல் வைத்ததாக ருத்ரய்யா எங்காவது பதிவு செய்திருக்கிறாரா? இல்லை! அந்தப் படம்
எப்படி எடுக்கப்பட்டது, என்ன என்ன கஷ்டங்கள் எதிர்கொள்ள நேர்ந்தது, சாப்பாடு போடக்
கூட காசில்லாமல் எப்படி கஷ்டப்பட்டுக் கலையைக் காப்பாற்றினோம் என சகலத்தையும் பதிவு
செய்த அத்திரைப்படக் குழுவினருக்கு இதை மட்டும் பதிவு செய்ய இன்றுவரை நேரம் கிடைக்கவில்லை.
படம் வந்து நாற்பது வருடங்கள்தான் ஆகிறது, இன்னும் நேரம் கிடைத்த பாடில்லை. என்ன சொல்ல?
அவர்கள் அப்படித்தான்.
*********
