தில்லி கலவரங்களில் 42 பேர் பலியாகியுள்ளனர். வழக்கம்போல்,
இந்து அமைப்புகளே இதற்கு முழுமுதற் காரணம்
என்று ஊடகங்கள் வர்ணிக்கத் தொடங்கி, பழிபோடுவதில் உச்சத்தைத் தொட்டுள்ளனர்.
கதை, பா.ஜ.க.
உறுப்பினர் கபில் மிஸ்ராவில் இருந்தே
தொடங்கப்படுகிறது. ‘அமெரிக்க அதிபர் கிளம்பும்வரைதான் காத்திருப்பேன்,
நீங்களாகக் கலைந்து போகாவிட்டால், நாங்கள் கூட்டத்தைக் கலைத்துவிடுவோம்’ என்று அவர் ஷாகீன்பாக்
போராட்டக்காரர்களைப் பார்த்துத் தெரிவித்ததே, வடகிழக்கு தில்லி பகுதியான ஜாஃப்ராபாத்தில்
கலவரம் தொடங்கக் காரணம் என்ற வர்ணனை
சுவாரசியமாக முன்வைக்கப்படுகிறது.
அதற்கு முன்பே, ஜாஃப்ராபாத்தில் உள்ள மெட்ரோ ரயில்
நிலையத்துக்கு அருகில் இஸ்லாமியப் பெண்கள் திரளத் தொடங்கிவிட்டார்கள். 22ஆம் தேதி,
இஸ்லாமியர்கள் நிறைந்த சாந்த்பாக் பகுதியில் இருந்து ராஜ்காட்டுக்கு பேரணி செல்ல அனுமதி
கோரப்பட்டது. போலீஸ் அனுமதி தர
மறுத்துவிட்டது. ஆனால், இஸ்லாமிய பெண்கள்
திரண்டு, நடக்கத் தொடங்குகிறார்கள். ராஜ்காட்டுக்குத்தான் போகிறார்கள் என்று நினைத்த போலீஸுக்கு
ஏமாற்றமே ஏற்பட்டது. அவர்கள் மெட்ரோ ரயில் நிலையத்தின்
அருகே உட்கார்ந்துவிட்டார்கள். இது ஒரு பிரதான
சாலை. சீலம்பூர், மெளஜ்பூர் முதல் யமுனா விஹார்
வரை இணைக்கக்கூடிய சாலை 66 என்று இதற்குப் பெயர்.
இங்கே, சாலையை மறித்து உட்கார்ந்ததில்,
போக்குவரத்து பாதிப்பு தொடங்கியது. அன்று இரவு வரை
யாரும் இதை இடைஞ்சல் என்பதற்கு
மேல் பெரிய விஷயமாகக் கருதவில்லை.
23ஆம் தேதி இரவில் இருந்து
இதே பகுதியில் இரண்டு விஷயங்கள் நடைபெறத்
தொடங்கின. முதலில், ஜாஃப்ராபாத் மெட்ரோ ரயில் நிலையத்தின்
அருகே அமர்ந்தவர்களின் எண்ணிக்கை படிப்படியாக உயரத் தொடங்கியது. இரண்டு,
கபில் மிஸ்ராவின் பேச்சு வீடியோ இந்தப்
பகுதியில் அதிகம் வலம்வரத் தொடங்கியது.
மேலும், அதற்குச் சில நாட்களுக்கு முன்பு,
கர்நாடகத்தில் வாரிஸ் பதான் பேசிய
மற்றொரு வீடியோவும் இவர்களிடையே புழங்கத் தொடங்கியது.
மிஸ்ரா வீடியோ பேச்சு வலம்
வரத் தொடங்கியவுடன், மெளஜ்பூர் பகுதியில் சின்னச் சின்னதாக மோதல்கள் எழுந்தன. பிப்ரவரி 23 மாலை 5 மணிக்குத் தொடங்கிய
மோதல்கள், 24 காலை முழுவீச்சை எட்டியது.
வடகிழக்கு தில்லி முழுவதும் கலவர
பூமியானது.
கட்டுரை எழுதும்போது, கலவரம் முற்றிலும் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு
மூன்று நாட்கள் ஆகிவிட்டன. அமைதி திரும்பியுள்ளது. வடகிழக்கு
தில்லியின் பல பகுதிகளில், கடைகள்
திறக்கப்பட்டுள்ளன.
கலவரம் நடந்த மூன்று நாட்கள்
மற்றும் அதற்குப் பிறகான ஊடக வர்ணனைகளில்,
பல உண்மைகள் மறைக்கப்பட்டுள்ளன. இதை எடுத்துச் சொல்ல
வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டுள்ளது. ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம்.
சமூக வலைத்தளங்களிலும் வளைய வரும் வீடியோக்கள்
பெரும்பாலும் இந்து தரப்பில் இருந்தே
எடுக்கப்பட்டவை. அதாவது, போலீஸும் ஊடகக் காரர்களும் இந்து
தரப்பு மக்கள் மத்தியில் சுலபமாக
இறங்கிக் கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டுவர முடிந்தது. ஆனால், இஸ்லாமியர் ஏராளமாக
வாழும் பகுதிகளில் எடுக்கப்பட்ட வீடியோக்கள் எதுவும் அவ்வளவு விரைவாகப் பொதுமக்கள் பார்வைக்கு வரவே இல்லை. அவையெல்லாம்
கடந்த ஒன்றிரண்டு நாட்களாகத் தான் லேசாகத் தெரியத்
தொடங்கியுள்ளன. ஒரு குறிப்பிட்ட வீடியோவில்,
இஸ்லாமியப் பெண்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் ரூ. 500 தாள் கொடுக்கப்படுவது தெரிகிறது.
இன்னொரு வீடியோவில், குறிப்பிட்ட நபர் ஒருவர் இஸ்லாமிய
கூட்டத்தினரால் அடித்துக்கப்படுவது தெரிகிறது. கலவரம் தொடங்கிய பிறகு,
இஸ்லாமியத் தரப்பினர் வாழும் பகுதிகளில், போலீஸாரால்
கூடப் போகமுடியவில்லை. என்ன நடக்கிறது என்பதைப்
புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை என்பதுதான் இதன் அர்த்தம்.
இஸ்லாமிய பெண்களின் திரட்டலுக்கு யார் காரணம்? மூன்று
முக்கியமான அமைப்புகள் இதன் பின்னே செயற்பட்டுள்ளன.
இவர்கள் தான் ஷாகீன்பாக் போராட்டத்துக்கும்
பின்னணியில் இருந்து வேலை செய்தவர்கள்.
வருவது, இடதுசாரி பெண்கள் அமைப்பான ‘பிஞ்ரா தோட்’ (PinjraTod). இவர்கள்
தான் ஜாஃப்ராபாத்தில் இஸ்லாமியப் பெண்களை கூட்டிக்கொண்டு வந்தவர்கள். இடதுசாரி தீவிரவாத அமைப்பான பிஞ்ரா தோட், கமுக்கமாக
வேலை செய்பவர்கள். இந்தியாவெங்கும் இதுபோன்ற மா.லெ. இயக்கத்தினர்
இப்படிப்பட்ட குயுக்தியோடு செயல்படுபவர்கள்.
எஸ்.வி.சேகர் வீட்டின்
முன்பு, அவரது பேச்சுக்கு எதிர்ப்புத்
தெரிவித்து ஒரு கூட்டம் கோஷம்
போடச் சென்றது. பல பெண் பத்திரிகையாளர்களும்
இடம்பெற்றிருந்தார்கள். அவர்களிடையே புகுந்திருந்த மா.லெ. கும்பல்,
சட்டென வாய்ப்பைப் பயன்படுத்திக்கொண்டது. எஸ்.வி.சேகர்
வீட்டின் மீது கல்லெறிந்து தாக்குதல்
தொடங்கியது. உண்மையில் பல பத்திரிகையாளப் பெண்களுக்கும்
இவர்களுக்கும் சம்பந்தமே இல்லை. வழக்கு போடப்பட்டபோது,
அப்பாவிப் பெண்கள் இதனால் பாதிப்படைந்தனர்.
வடகிழக்கு தில்லியிலும் நடந்துள்ளது. இஸ்லாமியப் பெண்களைத் தெருவுக்குக் கூட்டிக்கொண்டு வந்த ‘பிஞ்ரா தோட்’டின் உண்மை முகத்தை
முதன்முதலில் ஒரு டிவீட் தான்
போட்டு உடைத்தது. ஓவியாஸ் சுல்தான் கான் என்பவர் எழுதியுள்ள
டிவீட்டைப் படியுங்கள்:
‘மேட்டுக்குடி
சிவில் சமூகங்கள் மற்றும் பிஞ்ரா தோட் போன்ற
குழுக்களின் கற்பனைகளுக்காக, சீலம்பூர் மற்றும் டிரான்ஸ் யமுனா பகுதி மக்களாகிய
நாங்கள்தான் பெரும் சிரமத்தில் தள்ளப்பட்டு
இருக்கிறோம். இந்தப் பகுதியினர் அனைவரும்
கவலைப்படுகின்றனர். எங்கும் பேரச்சம் நிலவுகிறது. அவர்கள் எல்லா இடங்களிலும் வன்முறையைக்
கட்டவிழுத்துவிடுகின்றனர்.
இன்று, ஜாஃப்ராபாத் பிரதான சாலையை மறித்துவிட்டார்கள்.
1992, 2006 கலவரங்களின்
பாதிப்புகளும் சமீபத்தில் மத்திய அரசு நிகழ்த்திய
வன்முறையின் சுவடுகளும் இன்னும் எங்கள் பகுதியினரிடையே உண்டு.
அப்போதெல்லாம் இவர்கள் யாரும் எங்களுக்கு பக்கபலமாக
நிற்கவில்லை.
மிக மோசமான பொறுப்பற்ற நடத்தை
இது.
ஒரு சில உள்ளூர்ப் பெண்கள்,
சாலை மறியல் செய்ய மறுத்தபோது,
பிஞ்ரா தோட் தலைவர்கள் சொன்னார்கள்:
“நாங்கள்
போர்க்கோலம் பூண்டுவந்துள்ளோம், எங்களோடு இல்லாதவர்கள் அனைவரும் இந்த நாட்டுக்குத் துரோகம்
செய்தவர்கள்.”
தில்லிகேட்
தர்யாகஞ்ச் பகுதியில் இதே பிஞ்ராதோட்,
போலீஸாரோடு மோதியது, ஆனால் யாருமே கைதாகவில்லை.
அவர்கள் ஓடிவிட்டார்கள். உள்ளூர் மக்கள் தான் கைதாகி,
வழக்கைச் சந்தித்துக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்.
அவர்களுடைய
சாகசங்களுக்காக நாங்கள் மோசமாகப் பாதிக்கப்படுகிறோம்.
எங்கள்
பகுதியில், அமைதி திரும்ப கடுமையான
உழைத்துக்கொண்டிருக்கிறோம்.
எந்தவிதமான வன்முறையையும் அனுமதிக்க முடியாது.
இதே வேலையை பிஞ்ரா தோட் அமைப்பினர் முன்பே டிரான்ஸ் யமுனா
போராட்ட தலத்திலும் பலமுறை செய்ய முயன்றனர்.
நாங்கள் அவர்களை அப்போது தடுத்தோம். எங்கள் போராட்டம் அமைதி
வழியிலேயே நடைபெறும் நாங்கள் தெளிவாக அவர்களுக்குச் சொன்னோம்.
எங்களுக்காகப்
பிரார்த்தியுங்கள். வெளியார்கள் வந்து எங்கள் பகுதிகளில்
இதுபோன்ற வீரதீர சாகசங்கள் செய்வதைத்
தடுக்க எங்களுக்கு உதவுங்கள்.
கோரிக்கையை
வைப்பவர்கள்:
சீலம்பூர்,
ஜாஃப்ராபாத், டிரான்ஸ் யமுனாவின் பொறுப்பான குடிமக்கள்’
போட்டவர், காங்கிரஸ் கட்சியின் பத்திரிகையான நேஷனல் ஹெரால்டின் செய்தி
ஆசிரியர் அஷ்லின் மேத்யூ. அவர், “பிஞ்ரா தோட் பெண்கள், சாலை மறியல் செய்ய
ஜாஃப்ராபாத் பெண்களைத் தள்ளிக்கொண்டு போவதாக ஞாயிறுமுதல் அறிந்துவருகிறேன்.
இது கூட்டுமுடிவு என்று ஜாஃப்ராபாத் பெண்கள்
தெரிவித்தனர். டிசம்பர் மாதம் தர்யாகஞ்சில் வன்முறை
ஏற்பட்டபோது, பிஞ்ரா தோட் குழு
அங்கே இருந்தது,” என்று ஒப்புதல் வாக்குமூலம்
கொடுத்துள்ளார்.
கலவரத்துக்குப் பின்னே இருந்த இன்னொரு
நபர், ஷர்ஜில் இமாம். தில்லி ஷாகீன்பாக்
போராட்டத்தைத் தூண்டிவிட்டவரே இவர் தான். இவர்
ஆரம்பித்த தீயில் குளிர் காய்ந்தவர்கள்
தான் ஆம் ஆத்மியும் காங்கிரஸ்
கட்சியும். மதம் சார்ந்த போராட்டமாக
வெடித்த ஷாகீன்பாக்கை, செக்கியூலராக மாற்றிய புண்ணியவான்கள் தான் ஆம் ஆத்மியும்
காங்கிரஸும்.
இமாம்)
இமாம், ஜே.என்.யு.
மாணவர். இவரது பேச்சுகள் அனைத்தும்
பிரிவினை வாத விஷம் தோய்ந்தவை.
ஷாகீன்பாக் போராட்டத்தில், இவர் தெரிவித்த இரண்டு
கருத்துகள் கவனிக்கத்தக்கவை.
முஸ்லிம்கள் திரண்டு எழுந்து, அஸாமையும் வடகிழக்குப் பகுதியையே துண்டித்துவிட வேண்டும். அப்போதுதான் இந்தியாவுக்கு புத்திபுகட்ட முடியும் என்று பேசினார். இன்னொன்று,
சாலையை மறிப்பது ஒன்று தேசத் துரோகம்
அல்ல என்பது.
இமாம் ஒரு முகம் தான்.
இவருக்குப் பின்னே இருக்கும் இயக்கங்கள்
தான் நம்மை அச்சமடைய வைப்பவை.
இரண்டு அமைப்புகள் இவருக்குப் பின்னே உள்ளன என்கிறது
உளவுத் துறை.
பாப்புலர் ஃப்ரண்ட் ஆப் இந்தியா. கர்நாடக
ஃபோரம் ஃபார் டிக்னிட்டி, கேரளத்தின்
நேஷனல் டெவலப்மெண்ட் பிரண்ட், தமிழகத்தின் மனித நீதி பாசறை,
செளத் இந்தியா கெளன்சில் ஆகியவற்றின் கூட்டு அமைப்புதான் பாப்புலர்
ஃப்ரண்ட் ஆப் இந்தியா. இந்த
அமைப்புதான் நாடெங்கும் நடைபெறும் பல்வேறு சி.ஏ.ஏ.வுக்கு எதிரான போராட்டங்களுக்கு
நிதியுதவி அளித்துவருவதாகத் தெரிகிறது. இதுவரை இந்த அமைப்பினர்
ரூ.120 கோடி ரூபாய் வரை
செலவிட்டிருப்பதாக, மத்திய அமலாக்கத் துறை
கண்டுபிடித்துள்ளது. இந்தப் பணம், சி.ஏ.ஏ.வுக்கு
எதிரான போராட்டம் தொடங்குவதற்கு முந்தைய நாள் தான் வங்கிகளில்
இருந்து எடுக்கப்பட்டதாகத் தகவல்.
உள்பட பல்வேறு இடங்களில் வன்முறையில் ஈடுபட்டு வரும் அமைப்பு, பி.எஃப்.ஐ. தேசிய
புலானாய்வு முகமை தொடர்ந்து பல
மாநிலங்களில் மேற்கொண்டுவரும் ரெய்டு மற்றும் கைதுகளில்,
பி.எஃப்.ஐ. உறுப்பினர்களே
சிக்கிவருகின்றனர்.
அமைப்பு, இஸ்லாமிக் யூத் பெடரேஷன் (ஐ.ஒய்.எப்.). இது
இன்னும் மோசமான அமைப்பு. இவர்களுடைய
நோக்கமே அல்லாவின் ஆட்சியை இந்தியாவில் நிலைநிறுத்துவதுதான். அதற்காகப் பல விதங்களில் பிரசாரங்களில்
ஈடுபட்டு வருகிறது.
முகமாகச் செயல்பட்டு வரும் ஷர்ஜில் இமாம்
பேச்சுகள், அனைத்து இடங்களிலும் கலவரத்தைத் தூண்டிவிடுகிறது.
தில்லி கலவரத்தின் இன்னொரு முக்கிய புள்ளி, காவல் துறை. சி.ஏ.ஏ.வுக்கு
எதிரான போராட்டம் தொடங்கப்பட்டதில் இருந்து, மன ரீதியாகக் காயப்பட்டது
போலீஸ்தான். எதைச் செய்தாலும் தப்பு,
செய்யவில்லை என்றாலும் தப்பு என்று நீதிமன்றங்களும்,
ஊடகங்களும் அவர்களைக் காயடித்து வந்தார்கள்.
கலவரத்தை முதலில் இவர்கள் பெரிதாக நினைக்கவில்லை. என்ன நடவடிக்கை எடுக்க
வேண்டும், தடியடி நடத்தலாமா, கைது
செய்யலாமா என்றெல்லாம் குழப்பம் நிலவியதாக போலீஸ் துறையினரே தெரிவிக்கின்றனர்.
உத்தரவுகளை மேலதிகாரிகள் அளிக்கவில்லை என்பதோடு, அவர்களுடைய ‘மொரேல்’ என்று சொல்லப்படும் மன
உறுதியும் குலைந்துபோய்விட்டது. தொடர்ச்சியாக அவர்கள் மீது வைக்கப்பட்ட விமர்சனங்களே
இதற்குக் காரணம். துணிந்து நடவடிக்கை எடுக்கத் தயக்கம் காட்டியது தான், நிலைமை கட்டுக்கடங்காமல்
போனதற்குக் காரணம்.
கலவரங்களின் நோக்கம் என்ன? ஒன்றே ஒன்றுதான்.
அமெரிக்க அதிபர் இந்தியா வரும்போதும்
அவர் இங்கே இருக்கும்போதும், கலவரத்தைத்
தூண்டி விட்டுவிட்டால், இரண்டு பலன்கள் கிடைக்கும்.
ஒன்று அதிபர் ஏதேனும் ஒரு
கருத்து முத்தை உதிர்ப்பார். இரண்டு,
சர்வதேச ஊடகங்களின் கவனத்தைக் கவரலாம்.
இவை இரண்டையும் பிடித்துக்கொண்டு சிலம்பம் ஆடலாம் என்று காத்திருந்தார்கள்.
சென்ற முறை, அமெரிக்க அதிபரான
ஒபாமா வந்துவிட்டுச் சென்றபோது, இந்தியாவின் மத சுதந்திரத்தைப் பற்றி,
ஒரு நெருக்கடியான கருத்தை உதிர்த்தார். அது சர்வதேச சமூகங்களிடமும்,
ஊடகங்களிலும் இன்னும் புழக்கத்தில் இருக்கிறது.
ஒரு வார்த்தை முத்தைத் தான் எதிர்பார்த்தார்கள் சி.ஏ.ஏ. எதிர்ப்பு
கலவரக்காரர்கள். அதற்குக் கொடுக்கப்பட்ட விலை தான் இந்த
42 உயிர்கள். நல்லவேளையாக அந்த ஓட்டைவாய் அதிபர்
இங்கே மட்டும் கொஞ்சம் நாக்கை அடக்கிக்கொண்டுவிட்டார். உள்நாட்டு விவகாரம்
என்றதோடு நிறுத்திக்கொண்டு விட்டார்.
பயன்படுத்தி, ஆம் ஆத்மி கட்சி
முழு மெஜாரிட்டியோடு ஜெயித்துவிட்டது. இப்போது அரவிந்த் கேஜரிவால் நீலிக்கண்ணீர் வடிக்கிறார். போலீஸ்துறை, மத்திய அரசின் கையில்
இருப்பதால், தன் கையில் கறையில்லை
என்ற எண்ணம் அவருக்கு.
தான் இதில் புகுந்து விளையாடின.
உண்மை நிலவரங்களைச் சொல்வதைவிட, வழக்கம்போல், ஒரு பக்கச் சாய்வைக்
காண்பித்து, அனைவர் பதற்றத்துக்கும் காரணமானது,
என்.டி.டி.வி.
சி.என்.என்., நியூஸ்
18 போன்றவை கொஞ்சம் சமச்சீராக செய்திகள் வெளியிட்டன. வலைத்தளங்களில், ஒயர், ஸ்கிரால், குவின்ட்
ஆகியவை எதிர்ப்பிரசாரத்தை முன்னெடுக்க, பிரின்ட் மட்டும் கொஞ்சம் சமநிலையோடு நடந்துகொண்டது. ஊடகங்கள், Genocide, Pogrom போன்ற சொற்களை வெகு
இயல்பாகப் பயன்படுத்தியதுதான் எரிச்சல் தந்தது. இனப்படுகொலை என்றே தில்லி கலவரத்தைச்
சித்திரிக்க, இவர்களுக்கு எங்கிருந்து மனம் வந்ததோ தெரியவில்லை.
நியூ இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் இதழில் மட்டும் இச்சொற்களைப்
பயன்படுத்தக் கூடாது என்று கட்டுப்பாடு
விதிக்கப்பட்டிருப்பதாகத்
தகவல்.
முக்கியமான புள்ளி என்னவென்றால், உண்மையில்
இஸ்லாமியச் சமுதாயத்துக்குள் என்ன நடக்கிறது என்றே
தெரியவில்லை என்பதுதான். ஆங்கில பத்திரிகைகள் எழுதுகிறவர்கள்,
டி.வி.யில் பேசுகிறவர்கள்
எல்லோரும் ஒரு பொதுவான விவரிப்பையே
மீண்டும் மீண்டும் சொல்லிக்கொண்டு வருகிறார்கள். இவர்கள் வெளியில் இருந்து ஆதரவு தெரிவிப்பவர்கள். உண்மையில்
இஸ்லாமியச் சமுதாயத்துக்குள் ஒரு விவாதம் நடந்துகொண்டிருக்க
வேண்டும் இல்லையா? இங்கே தமிழகத்தில் தலித்
பிரச்சினைகள் ஏற்படும்போதெல்லாம் தலித் அல்லாதவர்கள் பேசுவார்கள்.
உடனே, அவர்களை முளையிலேயே கிள்ளியெறியும் போக்கு வெளிப்படும். தங்கள்
வலியைத் தாங்கள் தான் பேச வேண்டும்
என்பார்கள். அதேபோல், சி.ஏ.ஏ.,
என்.பி.ஆர்., என்.ஆர்.சி., பற்றியெல்லாம்
அவர்களுக்குள் என்ன விவாதம் நடைபெறுகிறது
என்றே தெரியவில்லை. உருது ஊடகங்களில் ஏதேனும்
நடைபெறுகிறதா என்பதை விவரம் அறிந்தவர்கள்
தான் சொல்லவேண்டும். குறிப்பாக, இந்த தில்லி கலவரத்திலேயே
இதர வெளியார்கள், தங்களைப் பகடைக்காய்களாகப் பயன்படுத்திக்கொள்கிறார்கள் என்ற எண்ணம் ஒருசில
இடங்களில் வெளிப்பட்டது கண்கூடு. உதாரணமாக, இந்தக் கட்டுரையிலேயே மேலே
குறிப்பிட்ட ‘ஓவியாஸ் சுல்தான் கான்’ என்பவர் எழுதியுள்ள
டிவீட் கவனிக்கத்தக்கது.
உளவுத்துறையின் மிகப்பெரிய சறுக்கல் தில்லி கலவரங்கள். இப்படிப்பட்ட
ஒரு சம்பவம் திட்டமிடப்படுகிறது என்பதை அவர்களால் ஏன் முன் கூட்டியே
கணிக்க முடியவில்லை என்பதற்கு பதில் இல்லை.
அரசின் ஒரு முக்கிய பிரச்சினை,
அவர்களால் இஸ்லாமியர் மத்தியில் உரையாடுவதற்கான ஒரு வாய்ப்பை உருவாக்க
முடியவில்லை என்பதுதான். பா.ஜ.க.வும் இஸ்லாமிய அமைப்புகளும்
ஏதேனும் ஒரு புள்ளியில் சந்தித்துவிட்டால்,
எல்லா குழப்பங்களும் தெளிவாகிவிடும். இது ஏற்படாமல் தடுப்பதில்
தான் பல்வேறு சந்தர்ப்பவாத அமைப்புகளும் அரசியல் கட்சிகளும் தொடர்ந்து வெற்றி பெற்று வருகின்றன.
அதையும் விரைவில் முறியடிக்க மத்திய பா.ஜ.க. முயற்சி செய்யவேண்டும்.
தில்லி கலவரம் என்பது நீங்காத
ஒரு வடுவை ஏற்படுத்திவிட்டது. வலியை
ஏற்படுத்திவிட்டது. காவல்துறை, பொதுமக்கள் என்று பலருக்கும் ஏற்பட்டுள்ள
இழப்புகளை ஈடுசெய்யவே முடியாது. இத்தகைய ஓர் அமைதியின்மையையும் அதிகாரக்
குலைவையும் தான்
கலவரக்காரர்கள் விரும்புகிறார்கள். ஆங்கிலத்தில் இதற்குப் பொருத்தமான சொல், அனார்கி (anarchy). அராஜகம்.
இம்முறை அவர்களுடைய மோசமான நோக்கத்துக்கு தில்லி
பலியாகிவிட்டது. இனிமேலாவது உஷாராக இருக்கவேண்டும். அது
மத்திய அரசின் கையில் தான்
இருக்கிறது.