இந்திய பெருங்கடல் பகுதியில் சீனாவின் ஆதிக்கம்

உலகில் எந்த ஒரு வல்லரசு நாடோ அல்லது வளர்ந்து வரும் நாடோ, தன்
நாட்டு எல்லைகளையோ, சற்று தொலைவில் உள்ள தனக்குச் சொந்தமான தீவுகளையோ கட்டிக் காப்பது
அதன் கடமை மற்றும் உரிமை ஆகும். உலகப் புகழ்பெற்ற ரஷ்யத் தரைப்படை தளபதி ஒருமுறை,
“ரஷ்ய நாட்டிற்குத் தனது எல்லைகளை விரிவாக்க வேண்டிய அவசியம் எதுவும் இல்லை. ரஷ்ய மக்களுக்கு
எது சொந்தமானதோ, எது அவர்கள் உழைப்பால் உருவானதோ அவற்றைத் தீவிரமாகவும் உறுதியாகவும்
சமரசத்திற்கு இடமின்றியும், பாதுகாத்து நிற்பார்கள்” என்று கூறி உள்ளார்.

அனுதினமும் தனது நாட்டிற்குச் சொந்தமான இடங்களையோ அல்லது தீவுகளையோ
ஒரு நாட்டின் அதிபர் தனது வீரர்களின் மூலம் பராமரிக்காமல் பாதுகாக்காமல் விட்டு விடுவார்
என்றால் அப்பகுதியை எதிரி நாடு ஆக்கிரமித்துக் கொள்ளும்.

நமது நாடு சுதந்திரம் பெற்றதிலிருந்து இன்றுவரை தமக்குச் சொந்தமான
பகுதிகளை படைவீரர்களின் மூலம் பாதுகாத்து வருகிறது. இருப்பினும் ஒரு சில நேரங்களில்
ஏற்பட்ட கவனக்குறைவால் சீனாவிடம் அக்‌ஷாய் சின் என்ற பகுதியை இழந்தோம் காஷ்மீரின் சிறு
பகுதியை பாகிஸ்தானிடம் இழந்தோம். அப்பகுதி இன்று ‘பாகிஸ்தான் ஆக்கிரமிப்பு காஷ்மீர்’
என்று அழைக்கப்பட்டு வருகிறது.

1947ல் நம் நாட்டிலிருந்த 556 சுதேச சமஸ்தானங்களை உள்துறை அமைச்சராக
இருந்த சர்தார் வல்லபபாய் பட்டேல் ஒன்றாக இணைத்து சாதனை நிகழ்த்தினார். இந்திய யூனியனோடு
இணைய மறுத்த ஹைதராபாத், ஜூனாகாட் சமஸ்தானங்களை ராணுவ நடவடிக்கை மூலம் இணைத்தார். நமது
தற்போதைய யூனியன் பிரதேசமான கோவாவை போர்த்துக்கீசியர்களின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து நீக்க,
ஆப்ரேஷன் நோவா என்ற திட்டத்தின்படி நமது ராணுவத்தை அனுப்பி அதனை நமது நாட்டோடு இணைத்தார்.
அதன் மூலம் உலக நாடுகளின் ஏகோபித்த ஆதரவைப் பெற்று இந்தியாவின் இரும்பு மனிதர் என்ற
பட்டமும் பெற்றார்.

தீராத தலைவலியாக இருந்த ஜம்மு காஷ்மீரின் 370 மற்றும் 35 ஆவது
சிறப்புப் பிரிவை திரும்பப் பெற்று தற்போதைய பிரதமர் நரேந்திரமோடி எதிர்காலத்தில் அதன்
அபரிமிதமான வளர்ச்சிக்கு அடித்தளம் இட்டுள்ளார்.

பிரெஞ்சு தளபதி நெப்போலியன் ஒரு முறை “முதலில் பிற நாடுகளை நான்
வெற்றி கொள்வேன். அதற்கான காரணங்களை வரலாற்று ஆசிரியர்கள் பிறகு கண்டுபிடிக்கட்டும்”
என்றான். மற்ற நாடுகளின் நிலப்பரப்பை ஆக்கிரமிப்பது, அண்டை நாடுகளோடு சமாதான சகவாழ்வு
என்ற நமது கொள்கைக்கு எதிரானது மட்டுமல்ல; அது மன்னிக்க முடியாத சர்வதேச சட்டத்தை மீறிய
செயல் ஆகும் என்பதை உணர்ந்த நமது ஆட்சியாளர்கள், உலகில் உள்ள ஏழை மற்றும் வளரும் நாடுகளுடன்
பரஸ்பரம் நன்மை பயக்கும் ஒப்பந்தங்களைச் செய்து கொண்டுள்ளனர். காமன்வெல்த், சார்க்,
ஆசியன் கூட்டமைப்பு நாடுகளும் நமது நாட்டால் அதீதப் பயன் பெற்றுள்ளன.

ஆதிகாலம் தொட்டே இந்தியப் பெருங்கடல் முழுவதும் நம் நாட்டின்
ஆதிக்கத்திற்கு உட்பட்டே இருந்து வந்தது. 73,42,7000 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்புள்ள இக்கடல்
பகுதியின் மேற்கில் விக்டோரியா மற்றும் அமிராண்டே போன்ற தீவுகளும், வடக்குப் பகுதியில்
மாலத்தீவுகள், இலங்கை மற்றும் பாலி போன்ற சிறு தீவுக் கூட்டங்களும், தெற்குப்பகுதியில்
காகோய் தீவுக்கூட்டமும், வடமேற்குப் பகுதியில் லட்சத் தீவுகளும் அமைந்துள்ளன. இக்கடல்
பகுதியில் தாமிரம், துத்தநாகம், புரோமியம் போன்ற பொருள்கள் அபரிமிதமாகக் கிடைத்த வண்ணம்
உள்ளன. இறால் போன்ற விலை உயர்ந்த மீன்கள் மற்றும் கடல் சார் உணவுப்பொருட்கள் இப்பகுதி
மக்களின் அன்றாடத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்து வருகின்றன.

அண்டை நாடுகளின் நிலம் மற்றும் கடல் பிரதேசங்களைச் சிறிது சிறிதாக
ஆக்கிரமித்து வரும் சீன நாடு, இந்தியப் பெருங்கடல் பகுதிகளையும் விட்டுவைக்கவில்லை.
சீனாவின் பொருளாதாரக் கொள்கை என்பது எந்த ஒரு நாட்டிலிருந்தும் தான் இறக்குமதி செய்யும்
பொருட்களை விடப் பத்து மடங்கு தரம் குறைந்த மலிவான பொருட்களை ஏற்றுமதி செய்வதே ஆகும்.
மேலும் கோடிக்கணக்கான டாலர்களை சில நாடுகளுக்குக் கடனாகக் கொடுத்து உதவி செய்வது, பின்
காலப்போக்கில் அந்நாடு அசலையும் வட்டியையும் திரும்பச் செலுத்த முடியாமல் தவிக்கும்போது
அந்த நாட்டின் முக்கிய நகரத்தையோ துறைமுகத்தையோ தன் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டு வருவது.
இச்செயலை ஆங்கிலத்தில் Dept Trap என்று குறிப்பிடுவர்.

இவ்வகையில் இலங்கைக்கு சில கோடி டாலர்கள் கடன் கொடுத்து அந்நாட்டின்
துறைமுகத்தை சீனா தனது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வந்துவிட்டது. 2017ம் ஆண்டிலிருந்து
2019 ஆகஸ்ட் வரை இத்துறைமுகத்தில் சீனாவின் நவீன போர்க் கப்பல்களும் அணுஆயுதங்களைக்
கொண்டுள்ள நீர்மூழ்கிக் கப்பல்களும் மூன்று முறை வந்து சென்றுள்ளன. இதனால் அப்பகுதியில்
உள்ள நாடுகள் சற்று அச்சம் அடைந்தன என்பது உண்மையே.

சீனாவின் ஆழ்கடல் மீன்பிடிப் படகுகள் பல, நூற்றுக்கணக்கில் இந்தியப்
பெருங்கடலின் தெற்குப் பகுதியில் முகாமிட்டு லட்சக் கணக்கான டாலர் மதிப்புள்ள மீன்களைப்
பிடித்துச் செல்கின்றன. மத்திய அரசு கடலோரக் காவல் ரோந்துக் கப்பல்களின் மூலமும், உளவு
விமானங்களின் மூலமும், போர்க் கப்பல்களின் மூலமும் கண்காணித்து அவ்வப்போது சீனாவிற்குக்
கண்டனம் தெரிவித்து வருகிறது.

2018ம் ஆண்டு மாலத்தீவிற்கு 3,06.000 சீனச் சுற்றுலாப் பயணிகள்
வந்து சென்றுள்ளதாகப் புள்ளிவிவரம் கூறுகிறது அதே மாலத் தீவிற்குச் சுற்றுலா செல்லும்
இந்தியர்களின் எண்ணிக்கை சற்று குறைவாக இருந்தபோதிலும், ஒட்டுமொத்த சீனர்கள் அங்கு
செலவு செய்த ரூபாயை விட இந்தியர்கள் கூடுதலாகச் செலவு செய்ததாக அதே புள்ளிவிவரம் தெரிவிக்கிறது.

சீனாவின் இந்தியப்பெருங்கடல் மீதான ஆக்கிரமிப்பு எண்ணத்தை நன்கு
புரிந்து கொண்டு தீவிரமாகக் கண்காணித்து வரும் மோடி தலைமையிலான மத்திய அரசு அப்பகுதியில்
உள்ள சின்னஞ்சிறு நாடுகள் மற்றும் தீவுகள் ஆகியவற்றிற்கு நிதி உதவி செய்வது, ஆசியப்
பொருளாதார மண்டலத்துடன் அவற்றை இணைப்பது ஆகியவற்றின் மூலம் அனைத்துத் துறைகளிலும் அவற்றை
முன்னேற்றுவது என்ற குறிக்கோளுடன் செயல்பட்டு வருகிறது.

இருப்பினும் ராணுவ விற்பன்னர்கள் இந்தியாவிற்கே சொந்தமான இந்தியப்
பெருங்கடலில் சீன மீன்பிடிப் படகுகள், போர்க்கப்பல்கள், நீர்மூழ்கிக் கப்பல்கள் ஆகியவை
அத்துமீறி நுழையாமல் இருக்க கீழ்க்கண்ட ராணுவ நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டும் என வலியுறுத்தி
உள்ளனர்.

1. இந்திய – அமெரிக்க மற்றும் இந்திய அமெரிக்க
ஆஸ்திரேலியக் கடற்படைப் பயிற்சியினை வருடத்திற்கு இருமுறையாவது இக்கடற்பகுதியில் நடத்தவேண்டும்.

2. இந்திய நாட்டின் நீர்மூழ்கிகள், போர்க்
கப்பல்கள் மற்றும் உளவு விமானங்கள் ஆகியவற்றை இந்தியக் கடற்பகுதியில் தீவிரமாகக் கண்காணிப்பில்
ஈடுபடுத்த வேண்டும்.

3. அக்னி ரக ஏவுகணைகள் மற்றும் பிரம்மாஸ்
போன்ற ஏவுகணைகளை இந்தியக் கடல் பரப்பு முழுவதையும் குறி வைத்து தயார் நிலையில் நிறுத்தி
வைக்கவேண்டும்.

4. இந்திய நாட்டின் வெளியுறவுத்துறை அமைச்சர்
மற்றும் அதிகாரிகள் தாங்கள் கலந்துகொள்ளும் மாநாடுகளிலும் கூட்டங்களிலும் ‘இந்தியப்
பெருங்கடலில் சீனாவின் ஊடுருவல்’ குறித்து விரிவாக உரையாற்ற வேண்டும்.

5. இந்தியப் பெருங்கடலில் மீன்கள் அதிகமாகக்
கிடைக்கும் இடங்களில் சீன மீன்பிடிப் படகுகள் ஊடுருவாமல் இருக்கக் கண்ணிவெடிகளை மிதக்க
விடவேண்டும்.