Posted on Leave a comment

மகாபாரதம் கேள்வி பதில் – 11 | ஹரி கிருஷ்ணன்

கர்ணனை அணுகுதல் – ஒரு விளக்கக் குறிப்பு

ஜனவரி 2021 இதழில் நாம் பாண்டவர்களுடைய வனவாச காலம், காலக்கணக்குப்படி அதிகமாகவே இருந்தது என்ற பீஷ்மருடைய விளக்கத்தை மேற்கோள் காட்டி, ‘இந்த விளக்கம் இன்னமும் முடிவுபெறவில்லை’ என்பதையும் தெரிவித்து, ‘இது பீஷ்மருடைய விளக்கம். இதை துரியோதனன் ஏற்கவில்லை. இந்த விஷயத்தை அடுத்த இதழில் தொடர்ந்து காண்போம்’ என்ற குறிப்போடு முடித்திருந்தோம்.

பாண்டவர்கள் பின்பற்றிய சந்திரமான மாசக் கணக்குப்படிதான் அவர்கள் வனவாசம், அக்ஞாத வாசம் என மொத்தம் 13 ஆண்டுகள் நாட்டைத் துறந்து காடுகளிலும், யாருக்கும் தெரியாத வகையில் மறைவாகவும் வாழ ஒப்புக்கொண்டார்கள். ஆனால் சூரியனை அடிப்படையாகக் கொண்டு இயங்கும் காலக் கணக்குப்படி அவர்கள் வனவாசத்தையும் அக்ஞாத வாசத்தையும் கழித்திருப்பதனால் சந்திரமான மாசக் கணக்குப்படி அவர்கள் ‘ஒவ்வொரு ஐந்தாண்டுகளுக்கும் இரண்டு மாதங்கள் கூடுகின்றன. இவ்வழியில் கணக்கிட்டால் பதிமூன்று வருடங்களுக்கு ஐந்து மாதங்களும் பனிரெண்டு நாட்களும் அதிகமாக வரும் எனத் தெரிகிறது’ என்று கங்கை மைந்தரான பீஷ்மர் சொன்னார் என்று மிகத் தெளிவாகக் குறிப்பிட்டிருந்தோம். அதுமட்டுமல்லாமல் நம்முடைய பழமையான காலக் கணக்கைப் பற்றிய விவரங்களைத் தரும் விக்கிபீடியா பக்கத்தையும் (Hindu units of time – Wikipedia) கொடுத்திருந்தோம்.

இப்படி இருக்கையில், சுசீந்தரன் என்பவர் நீண்டதொரு கருத்தைப் பின்னூட்டமாக இட்டிருக்கிறார் என்று ஆசிரியர் குழுவினர் அந்தக் கருத்தை நமக்கு அனுப்பி வைத்தார்கள். அந்தப் பின்னூட்டத்தில் அவர் ‘ஆசிரியர் எங்கிருந்து இந்த அனுமானத்தை எடுத்தாண்டார் என்பதனை தயவு கூர்ந்து விளக்க வேண்டும்’ கேட்டிருக்கிறார். நான் எழுதியதை சரியாகப் படித்திருந்தால், இது வியாச பாரதத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டது என்பதையும், இது பீஷ்மருடைய பேச்சு என்பதையும் தெளிந்திருக்கலாம்.

தென்னிந்தியப் பதிப்பின் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பான கும்பகோணம் பதிப்பு; கிஸாரி மோஹன் கங்கூலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு; இந்த ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பைத் தமிழில் பெயர்த்திருக்கும் அருள்செல்வப் பேரரசன் அவர்களுடைய மொழிபெயர்ப்பு, ஐம்பதாண்டுகள் கடுமையாக உழைத்து, 1259 ஓலைச்சுவடிகளை ஆராய்ந்து செம்பதிப்பு எனப்படும் Critical Editionஆக வெளியிட்டுள்ள Bhandarkar Oriental Research Institue (BORI) பதிப்பு என மொத்தம் நான்கு மொழிபெயர்ப்புகளைப் பின்பற்றியே இந்தத் தொடரை நாம் எழுதுகிறோம் என்பதை ஆரம்பத்திலேயே குறிப்பிட்டிருந்தோம். இருந்தபோதிலும் ‘எங்கிருந்து எடுத்த அனுமானம் இது’ என்பதுபோன்ற பேச்சுகள் பொருத்தமற்றவையாகத்தான் இருக்கின்றன.

மேற்கண்ட அன்பர் ‘அப்படி இருக்கும் போது சந்திர ஆண்டு ஒன்று இருந்தால்தான் ஆசிரியர் கூறிய கணித விளக்கத்திற்குப் பொருந்தும். நான் தேடிய வரையில் அப்படி ஒரு தகவல் எனக்குக் கிட்டவில்ல’ என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறார். சற்றுப் பொறுமையாக இருந்திருந்தால், நான் இந்த இதழில் அதைத் தொடர்ந்திருக்கப் போகிறேன். விளக்கமாகச் சொல்லியிருக்கப் போகிறேன். ‘அதிக மாசம் என்ற ஒன்றே இல்லை’ என்னும் பொருள்படத் தன் பின்னூட்டத்தில் எழுதியிருக்கிறார். அதிகமாசத்தைப் பற்றி விக்கிபீடியாவில் உள்ள குறிப்பை இங்கே பார்க்கவும்: https://en.wikipedia.org/wiki/Adhik_Maas விக்கிபீடியா சொல்லும் கணக்குக்கும் வியாச பாரதம் சொல்லும் கணக்குக்கும் லேசான வித்தியாசம் இருக்கிறது; ஒவ்வொரு ஐந்தாண்டுகளுக்கும் 55 நாள்தான் குறையும், இரண்டு மாதம் என்பது 60 நாள். ஆகவே இந்தக் கணக்கில் ஐந்து நாள் குறைகிறது என்ற விளக்கத்தை இந்த இதழில் தந்திருக்கப் போகிறேன்.

கேட்டது கேட்டுவிட்டார். இப்போது, மேலே சொன்ன நான்கு மொழிபெயர்ப்புகளிலும் இந்தப் பகுதி எப்படிச் செய்யப்பட்டிருக்கிறது என்பதையும் சொல்கிறேன். இது Southern recension எனப்படும் தென்னிந்தியப் பதிப்பின் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பான கும்பகோணம் பதிப்பு சொல்வது:

‘அப்பொழுது, ராஜபுத்ரனான அந்தத் துரியோதனன், தூதரனுடன் சேர்ந்து பீஷ்மரோடும் கர்ணனோடும் க்ருபரோடும் த்ரோணரோடும் பூரிஸ்ரவஸோடும் ஆரோசனை செய்தான். மஹாத்மாவான பீஷ்மர் அநேக ஸுஹ்ருத்துக்களுடன் இரவில் நன்கு ஆலோசித்துத் துர்யோதனனைப் பார்த்து, (‘துர்யோதன!) ப்ரதிஜ்ஞையை நிறைவேற்றினபிறகே, தனஞ்சயனால் போரினிடையில் காண்டீவமானது நாணொலி செய்யப்பட்டது. பாண்டுவின் புத்ரர்கள் தேவேந்த்ரனுடைய உலகமாயிருந்தாலும் ப்ரம்மாவினுடைய உலகமாயிருந்தாலும் அஸத்யத்தால் அடைய விரும்ப மாட்டார்கள். உனக்கு நான் உண்மையும் நல்வழியைவிட்டு விலகாததும்ஸ்வர்க்கத்தைக் கொடுக்கக்கூடியதும் கீர்த்தியை உண்டுபண்ணக்கூடியதும் பரலோகத்துக்கு ஹிதமுமான வார்த்தையை உரைக்கிறேன். நீ குந்தீபுத்ரர்களோடு ஸந்தியைச் செய்துகொள். பாண்டவர்களோடு கூடி உன்னுடைய ராஜ்ஜியத்தை அனுபவி, அப்படியல்லாமல் நீ ராஜ்யத்தை விரும்புவாயாகில், உறுதியுள்ள புத்தியுடன் போர்க்களத்தில் குந்தீபுத்ரர்களோடு போர்புரி. மஹிமை தாங்கியவர்களும் பலசாலிகளுமான பகைவர்களுடைய ராஜ்யமானது கபடத்தினால் கடைசிவரையில் அனுபவிப்பதற்கு ஸாத்யப்படாது. பகைவர்களை ஜயித்து அகண்டமான ராஜ்யத்தை அனுபவி; (அல்லது) நீ (அவர்களால்) கொல்லப்பட்டு இந்த்ரலோகத்தை அனுபவி’ என்று கூறினார்.’ (விராட பர்வம், வைவாஹிக பர்வம் அத்.77, பக்கம் 319)

இது தென்னிந்தியப் பதிப்பு சொல்வது. இப்போது கிஸாரி மோஹன் கங்கூலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பைப் பார்ப்போம். (இந்தப் பகுதியை அருள்செல்வப் பேரரசன் அவர்கள் தமிழில் மொழிபெயர்த்திருப்பதைச் சென்ற இதழில் கொடுத்திருந்தோம். இது ஆங்கில வடிவம். சென்ற இதழில் தந்ததைவிடச் சற்று அதிகமான விவரங்களோடு தருகிறோம்:

‘Bhishma said, ‘The wheel of time revolves with its divisions, viz., with Kalas and Kasthas and Muhurtas and days and fortnights and months and constellations and planets and seasons and years. In consequence of their fractional excesses and the deviations of also of the heavenly bodies, there is an increase of two months in every five years. It seems to me that calculating this wise, there would be an excess of five months and twelve nights in thirteen years. Everything, therefore, that the sons of Pandu had promised, hath been exactly fulfilled by them. Knowing this to be certain, Vibhatsu hath made his appearance. All of them are high-souled and fully conversant with the meanings of the scriptures. How would they deviate from virtue that have Yudhishthira for their guide? The sons of Kunti do not yield to temptation. They have achieved a difficult feat. If they had coveted the possession of their kingdom by unfair means, then those descendants of the Kuru race would have sought to display their prowess at the time of the match at dice. Bound in bonds of virtue, they did not deviate from the duties of the Kshatriya order. He that will regard them to have behaved falsely will surely meet with defeat. The sons of Pritha would prefer death to falsehood. When the time, however, comes, those bulls among men–the Pandava’s–endued with energy like that of Sikra, would not give up what is theirs even if it is defended by the wielder himself of the thunderbolt. We shall have to oppose in battle the foremost of all wielders of weapons. Therefore, let such advantageous arrangements as have the sanction of the good and the honest be now made without loss of time so that our possessions may not be appropriated by the foe. O king of kings, O Kaurava, I have never seen a battle in which one of the parties could say,–we are sure to win. When a battle occurs, there must be victory or defeat, prosperity or adversity. Without doubt, a party to a battle must have either of the two. Therefore, O king of kings, whether a battle be now proper or not consistent with virtue or not, make thy arrangements soon, for Dhananjaya is at hand.’

இந்தப் பகுதி என் கற்பனையில் பிறந்ததன்று. இதன் மூலத்தை இணையத்தில் இங்கே பார்க்கலாம்: The Mahabharata, Book 4: Virata Parva: Go-harana Parva: Section LII (sacred-texts.com) (தமிழில் இது வைவாஹிக பர்வத்திலும், ஆங்கிலத்தில் கோஹரண பர்வத்திலும் வருவதைப் பார்க்கலாம். இரண்டு மொழிபெயர்ப்புகளுக்கிடையில் பர்வமும் ஸர்க்க எண்ணும் மாறுபடும். சிரமப்பட்டுத்தான் தேடி எடுக்கிறேன்.)

இதே பகுதியை Bhadarkar Oriental Research Institute (BORI பதிப்பின் ஸமஸ்கிருத மூலத்திலிருந்து ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்திருக்கும் பிபேக் தேப்ராய் இவ்வாறு சொல்கிறார்:

‘Bhishma said, ‘Parts of kalas, muhurtas,128 days, fortnights, months, nakshatras, planets, seasons and years are joined together and the wheel of time revolves in accordance with these measurements of time. Because of an excess of time and deviations in the paths of bodies in the sky, there is an addition of two months in every cycle of five years.129 I think that calculated in this way, during the passage of thirteen years, there are five additional months and twelve nights.130 They have done everything that they had promised to do. Knowing this for certain, Bibhatsu has arrived. All of them are great-souled and knowledgeable about dharma and artha. They have Yudhishthira as the king. Why should they act contrary to dharma? The Kounteyas are not avaricious and they have accomplished a difficult feat. They have Yudhishthira as their king. Why should they act contrary to dharma? They do not wish to acquire the kingdom by any means possible.

Else, the descendants of the Kuru lineage would have displayed their valour at that time. They are bound by the nooses of dharma and they have not deviated from the vow of kshatriyas. If there is a choice between being called untruthful and confronting defeat, the Parthas would choose death over being untruthful. But the time has now arrived. Such is the valour of those bulls among men, the Pandavas, who are protected by the wielder of the vajra, that they will not give up what is their due. We must counter in battle the supreme among those who are skilled in weapons. Therefore, let everything be swiftly done, so that our objectives are not taken over by others, and so that the virtuous ones of the world do not think that we are against welfare. O Kourava! O Indra among kings! I have never witnessed a battle where success has been assured. Dhananjaya has arrived.

I have seen this without a doubt. Therefore, let us carry out the tasks that are needed for war, as long as those deeds are in conformity with dharma. Dhananjaya has arrived.’ When one engages in battle, there is prosperity and adversity, victory and defeat. One will confront one or the other. I have seen this without a doubt. Therefore, let us carry out the tasks that are needed for war, as long as those deeds are in conformity with dharma. Dhananjaya has arrived.’

Bibek Debroy. The Mahabharata (p. 101). Penguin Books Ltd. Kindle Edition.

நான் கிண்டில் பதிப்பைப் பயன்படுத்துவதால், கிண்டில் பதிப்பின் பக்க எண்ணைக் கொடுத்திருக்கிறேன். மேற்படி மேற்கோளில் 129, 130 என்று வருவன அடிக்குறிப்புகள். அடிக்குறிப்பு எண் 129ல் பிபேக் தேப்ராய் பின்வருமாறு குறிக்கிறார்:

There is a minor misstatement in the numbers. The twelve lunar months, with their respective days, add up to 354 days and eight hours. But the solar year has 365 days and six hours. Hence, there is an excess of eleven days in every year and fifty-five days in every five years, just short of two months.

Bibek Debroy. The Mahabharata (p. 583). Penguin Books Ltd. Kindle Edition.

ஒரு அறிஞர் குழு மொத்தமாகச் சேர்ந்து, ஐம்பதாண்டுகள் கடுமையாக உழைத்து 1259 ஓலைச்சுவடிகளை ஒப்பிட்டு வெளியிடப்பட்டுள்ள க்ரிடிகல் எடிஷன் (செம்பதிப்பு) எனப்படும் போரி பதிப்பு, நாம் நம்பும் பலவற்றை ‘இடைச்செருகல்’ என்று இரக்கமில்லாமல் கத்திரித்திருக்கிறது. அப்படிப்பட்ட போரி பதிப்பிலும் கிஸாரி மோஹன் கங்கூலியின் பதிப்பிலும் இந்தப் பகுதியில் எந்த வேறுபாடும் இல்லாததை கவனிக்கலாம்.

கேள்வி கேட்பதில் ஒரு தவறுமில்லை. கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்லவேண்டிய பொறுப்புடன்தான் இந்தத் தொடரை எழுதுகிறேன் என்பதை உணர்ந்தே இருக்கிறேன். நான் அனுமானங்களின் அடிப்படையில் எழுதுபவன் அல்லன் என்பதைச் சொல்ல ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. அதற்கு அந்த எழுத்தாளர்—வாசகருக்கு நன்றி.

Leave a Reply