Category: சிறுகதை

‘அனாயாசேன மரணம்

வினாதைன்யேன ஜீவனம்

தேஹிமே க்ருபயா சம்போ

த்வயி பக்திம் அசஞ்சலாம்’

என்று எழுதப்பட்டிருந்த தாளை எதிர் வீட்டு மாமா விபூதி வாசனையுடன் மாதங்கியிடம் கொடுத்தார். ‘இது காஞ்சி மஹா பெரியவா அருளின ஸ்லோகம்.. நரசிம்மய்யங்கார்க்கு ரொம்ப முடியலேன்னு கேள்விப்பட்டேன்.. இந்த மந்திரத்தை சொல்லி ஈஸ்வரனை வேண்டின்டா, வயசானவா கஷ்டப்படாம சீக்கிரமே ஸத்கதி அடைஞ்சுடுவாளாம்..’ என்று அவர் சொன்னது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லை. எலும்பு முறிவுக்கான அறுவை சிகிச்சையைத் தொடர்ந்து இரண்டு மாதங்களாக படுத்த படுக்கையாய் நரக வேதனை அனுபவிக்கும் மாதங்கியின் மாமனாரைப் பார்க்க வந்திருந்தார் அவர். Continue reading உயிர்ப் பிடிப்பு (சிறுகதை) | சித்ரூபன்

காலம் பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதி. பாண்டிய நாடு முதலாம் மாறவர்மன் சுந்தரபாண்டியர் தலைமையில், திருமால் திருவடி மூவுலகும் பரந்தது போல், எங்கும் பரந்து வீறு கொண்டு எழுந்து நின்றது. Continue reading எங்கும் பரந்து பல்லாண்டொலி (சிறுகதை) | கிரி பிரசாத் கண்ணன்

காலம் – பதினொன்றாம் நூற்றாண்டு; இடம் – மதுரை, திருவானைமலை – திருமாலிருஞ் சோலை செல்லும் பாதை.

‘தட தட தட..’ என்று வெண்ணிறப் புரவிகள் அந்த வண்டிப் பாதையில் அதிவேகத்தில் பறந்து கொண்டிருந்தன. உயர்சாதிப் புரவி ஒன்றில் ஆஜானுபாகுவான ஓர் இளைஞன் வந்து கொண்டிருந்தான். அவனைப் பார்க்க ஒரு மன்மதனைப் போல இருந்தாலும், முகத்தைச் சற்றே மறைத்துத் துகிலொன்று கட்டியிருந்தான். அவனைத் தொடர்ந்து இரண்டு பிரிவுகளில் சிலர் வர, கூப்பிடு தூரத்தில் மேலும் சிலர் வந்து கொண்டிருந்தார்கள். இளைஞன் போய்க் கொண்டிருந்தபோது திடீரென்று வலது திசையில் ஏதோ பேச்சுக்குரல் கேட்டது. அதுவோ அடர்ந்த காடு. அந்த வழி திருமாலிருஞ்சோலை மலையிலிருந்து நரசிங்கமங்கலத்தை இணைக்கும் வண்டிப்பாதை. Continue reading திருநாராயணநல்லூர் கண்ணாழ்வார் (சிறுகதை) | கிரி பிரசாத் கண்ணன்

அசோக் பில்லரில் இறங்கினார்கள் பாபுவும் அவன் மாமாவும். அக்டோபர் மாதம் என்றாலும் சென்னையில் சரியான வெயில். “பரவாயில்லை, நான் பயந்த அளவு வெயில் இல்லை” என்றான் பாபு. மாமா முறைத்தார். அவன் ஊர் கோவில்பட்டி. அவர் ஊர் இலஞ்சி. Continue reading படிப்பு (சிறுகதை) | ரெங்கசுப்ரமணி

ஹாலில் டெலிபோன் மணி ஒலித்தது. நடேசன் எடுத்து “ஹலோ” என்றார்.

“அங்கிள், நான் பாசு பேசறேன்.” உடைந்த குரலே காட்டிக் கொடுத்து விட்டது.

“சொல்லுப்பா.”

“பத்து நிமிஷத்துக்கு மின்னே பெரியப்பா தவறிட்டார். டாக்டர் மோகன் வந்து பாத்துட்டு கன்ஃபர்ம் பண்ணினார்.” Continue reading அடுத்த தடவை (சிறுகதை) | ஸிந்துஜா 

“என்ன ராமா, என்ன யோசனை?” பெருமூச்சு விட்டார் ராமன்.

எதிரே சுவரில் மெரூன் கலர் சட்டத்தில் சிரித்துக் கொண்டிருந்தார் சுந்தரேச கனபாடிகள் – ராமனின் அப்பா – எப்போதும் ராமனுக்கு வழிகாட்டி அவர்தான், படத்திலிருந்தாலும்!

வட்டமான முகம் – கால் இன்ச்சுக்கு முகம் முழுக்க முள்தாடி; தலையிலும் அதே அளவுக்கு நரை முடி – குடுமி என்று பிரத்தியேகமாய் ஏதும் கிடையாது. இரண்டு அல்லது மூன்று மாதங்களுக்கு ஒரு முறை ‘சர்வாங்க சவரம்’ உண்டு. அப்போது மட்டும் சின்னதாய் உச்சந்தலையில் ஒரு குடுமி சில நாட்களுக்கு இருக்கும்! மழிக்கப்பட்ட முகத்தில் கோபக்களை கொஞ்சம் தூக்கலாய்த் தெரியும். இந்தப் படம் அவரது சதாபிஷேகத்தின் போது ஆறுமுகம் ஸ்டூடியோவில் எடுத்தது. பொக்கை வாய்ச் சிரிப்புடன், நெற்றியில் விபூதியும், கண்களில் சிரிப்பின் சுருக்கங்களும், தோளில் போர்த்திய ஆறு முழ வேஷ்டியும் – கிட்டத்தட்ட இராமகிருஷ்ண பரமஹம்சரை ஒத்து இருந்தன!

ராமன் அந்தக் கால எம்ஏ. யூனிவர்சிடி ப்ரொஃப்சராக சமீபத்தில்தான் ப்ரமோட் ஆனவர். எப்போதும் அப்பாவின் நினைவுகள்தான் அவருக்கு. முடிவு எடுக்கத் தடுமாறிய போதெல்லாம், அப்பாவின் போட்டோவே அவருக்குத் துணை!

Continue reading வாழ்க்கைச் சக்கரம் (சிறுகதை) | ஜெ.பாஸ்கரன்

மடர்னிடி விடுப்பு முடிந்து முதல் நாள் மீரா வேலைக்குப் போன போது எல்லோரும் மிகக் கனிவாக இருந்தார்கள். 

“பாப்பா ப்ரோக்ராம் பண்ண ஆரம்பிக்கலையா?” என்று கேட்டார்கள்.

பாஸ்கர், டீமின் ஜோக்கர். “என் பையனுக்கு அல்லயன்ஸ் பாக்குறேன்” என்று சொன்னான். “உங்க மகள் கட்டின டயபரோட வந்தா போதும்.” 

“உங்க மாதிரி இல்லை. நல்லா இருக்கா பொண்ணு” போன்ற ஜோக்குகள் வந்து விழுந்தன.

மீராவின் கம்ப்யூட்டரை வேறு யாருக்கோ கொடுத்து விட்டார்கள். நாள் முழுக்க அவள் புதுக் கம்ப்யூட்டருக்கு அலைந்தாள். பிறகு அதில் சாஃப்ட்வேர் எல்லாம் போட்டு முடிக்க நேரம் ஆகி விட்டது. அந்த நேரத்தில் பெண் போட்டோவை எல்லோருக்கும் காட்டி மகிழ்ந்தாள்.

ஆனால் மறுநாள் அவள் வேலையைத் தொடங்க முயற்சித்த போதுதான் கவனித்தாள் – வேலையே இல்லை. சற்று நேரம் சும்மா இருந்துவிட்டு ஐ.டி கம்பெனிகளில் வேலை கண்டுபிடிக்க செய்யும் யுக்தியைச் செய்தாள். எல்லோருக்கும் ஒரு மீட்டிங்கிற்கு வரச் சொல்லி ஈமெயில் அனுப்பினாள். Continue reading விடுப்பிற்குப் பின் (சிறுகதை) | ராமையா அரியா