“என்ன ராமா, என்ன யோசனை?” பெருமூச்சு விட்டார் ராமன்.
எதிரே சுவரில் மெரூன் கலர் சட்டத்தில் சிரித்துக் கொண்டிருந்தார் சுந்தரேச கனபாடிகள் – ராமனின் அப்பா – எப்போதும் ராமனுக்கு வழிகாட்டி அவர்தான், படத்திலிருந்தாலும்!
வட்டமான முகம் – கால் இன்ச்சுக்கு முகம் முழுக்க முள்தாடி; தலையிலும் அதே அளவுக்கு நரை முடி – குடுமி என்று பிரத்தியேகமாய் ஏதும் கிடையாது. இரண்டு அல்லது மூன்று மாதங்களுக்கு ஒரு முறை ‘சர்வாங்க சவரம்’ உண்டு. அப்போது மட்டும் சின்னதாய் உச்சந்தலையில் ஒரு குடுமி சில நாட்களுக்கு இருக்கும்! மழிக்கப்பட்ட முகத்தில் கோபக்களை கொஞ்சம் தூக்கலாய்த் தெரியும். இந்தப் படம் அவரது சதாபிஷேகத்தின் போது ஆறுமுகம் ஸ்டூடியோவில் எடுத்தது. பொக்கை வாய்ச் சிரிப்புடன், நெற்றியில் விபூதியும், கண்களில் சிரிப்பின் சுருக்கங்களும், தோளில் போர்த்திய ஆறு முழ வேஷ்டியும் – கிட்டத்தட்ட இராமகிருஷ்ண பரமஹம்சரை ஒத்து இருந்தன!
ராமன் அந்தக் கால எம்ஏ. யூனிவர்சிடி ப்ரொஃப்சராக சமீபத்தில்தான் ப்ரமோட் ஆனவர். எப்போதும் அப்பாவின் நினைவுகள்தான் அவருக்கு. முடிவு எடுக்கத் தடுமாறிய போதெல்லாம், அப்பாவின் போட்டோவே அவருக்குத் துணை!
